Προ της απολύσεως του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τη μοναχική κουρά της δοκίμου μοναχής Χαριτίνης, η οποία, κατόπιν τετραετούς δοκιμασίας, εντάχθηκε στην Ιερά Αδελφότητα, λαμβάνοντας το όνομα Πανσέμνη Μοναχή.
Ο Σεβασμιώτατος ομίλησε με νουθετήριους λόγους προς τη νέα Μοναχή, τονίζοντας την αξία των μοναχικών αρετών και προτρέποντάς την να είναι πάντοτε αυτό που λέγει το όνομά της, εν παντί και πάντοτε σεμνή εν Χριστώ, τιμώντας το όνομα αυτό, το οποίο αποτέλεσε σφραγίδα για την Ιερά Μονή του Κουμπέ από την αείμνηστη Κτητόρισσα και Καθηγουμένη της, τη Γερόντισσα Πανσέμνη.
Μετά το πέρας του Εσπερινού, αναγνώσθηκε Ιερό Τρισάγιο επί του τάφου της μακαριστής Γεροντίσσης Πανσέμνης και στο Αρχονταρίκι της Μονής προσφέρθηκε προς όλους εόρτια μοναστηριακή τράπεζα.