Μέλη τῆς Συνοδικῆς Ἀντιπροσωπείας, ἐκτός ἀπό τόν Ἐπίσκοπό μας, ἦταν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης  Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκηνός, καθώς καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖτες Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Γεράσιμος καί Ἱεραπύτνης καί Σητείας κ. Κύριλλος, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν κατά τήν τρέχουσα περίοδο καί μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

   Ἐκ προσώπου τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου, Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, καί τῶν λοιπῶν Σεβ. Ἀρχιερέων μελῶν Αὐτῆς, ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Συνοδικῆς Ἀντιπροσωπείας, Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιος, προσεφώνησε τόν ἑορτάζοντα Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη μέ τούς ἑξῆς λόγους:

   «Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

   Κατ’ ἔθος ἱερόν, προσήλθομεν ὁμοῦ μετά τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀδελφῶν Μητροπολιτῶν Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκηνοῦ, Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Γερασίμου καί Ἱεραπύτνης καί Σητείας κ. Κυρίλλου, τῶν καί μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, κομίζοντες ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης τά σεβάσματα, καί τήν υἱϊκήν ἀφοσίωσιν τῆς τε Ἱεραρχίας, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλογενοῦς λαοῦ τῆς Μεγαλονήσου, κατά τήν ἁγίαν ἡμέραν ταύτην τῶν ὀνοματηρίων τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς.

   Εὑρισκόμενοι ἐν ταῖς αὐλαῖς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, αἰσθανόμεθα διά μίαν εἰσέτι φοράν τήν γλυκεῖαν ἀνάπαυσιν τῆς «ἐν τοῖς τοῦ Πατρός ἡμῶν» διατριβῆς, ὅπου διαρκῶς δεῖ εἶναι ἡμᾶς. Εὐχαριστοῦμεν τήν Ὑμετέραν θεοτίμητον Παναγιότητα διά τήν στοργικήν ἀγάπην καί τήν πατρικήν ἐνίσχυσιν καί ἐνθάρρυσιν πάντων ἡμῶν. Ἀπολαμβάνοντες πάντοτε τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ὑμετέρας πατρικῆς στοργῆς, εὐγνωμόνως προστρέχομεν εἰς τήν Ὑμετέραν ἁγίαν σκέπην, διά νά λάβωμεν παρηγορίαν, ἐπιστηριγμόν, καί ἐνίσχυσιν εἰς τόν βηματισμόν καί τήν πορείαν ἡμῶν. Τοῦτο ποιοῦμεν καί σήμερον, ἡμέραν καθ’ ἥν ἡ ὀνοματική ἑορτή τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου καθίσταται ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας καί ἑορτή πάντων ἡμῶν προσωπικῶς, πρόξενος χαρᾶς, συγκινήσεως καί ἱερᾶς ἀγαλλιάσεως, διότι ἔχομεν τήν Ὑμετέραν Παναγιότητα οὐράνιον δώρημα ἐν τοῖς δυσχειμέροις τούτοις καιροῖς, δυναμένην δέ συμπαθῆσαι «ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν».

   Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, Παναγιώτατε, πιστή καί ἀφοσιωμένη θυγάτηρ τῆς Μητρός ἡμῶν Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, δι’ ὅ καί προσφυῶς κατωνομάσθη «Ναυαρχίς» Αὐτῆς, διαρκῶς φωταγωγεῖται ὑπό τοῦ ἀσβέστου φωτός τοῦ Φαναρίου καί ἀναμιμνήσκεται μετ’ εὐγνωμοσύνης πολλῆς, ἰδίως κατά τάς πανσέπτους ἡμέρας ταύτας, κατά τάς ὁποίας «Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν», πρό ἑνός ἀκριβῶς ἔτους, τάς ἱστορικάς στιγμάς τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τοῦ κορυφαίου τούτου γεγονότος τῆς συγχρόνου ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Εὐχαριστοῦμεν καί αὖθις διά τήν ἐπιλογήν τῆς Μεγαλονήσου Κρήτης, διά τήν φιλοξενίαν τοῦ ἱστορικοῦ τούτου Γεγονότος.

   Προσέτι, Παναγιώτατε, ἐπιθυμοῦμεν ὅπως ὑποβάλωμεν πανευλαβῶς, ὅτι κατά τό ὑψηλόν παράδειγμα Ὑμῶν, ὅ τε Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου, Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Εἰρηναῖος, καί τά μέλη αὐτῆς, πορευόμεθα τήν ὁδόν τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης, εἰς διακονίαν τοῦ ἐμπεπιστευμένου ἡμῖν ποιμνίου. Διακονοῦμεν, ὅση ἡμῖν δύναμις, τάς ἀνάγκας τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, μετά πλήρους συναισθήσεως τῆς ὑψηλῆς παρά τοῦ Θεοῦ ἀποστολῆς ἡμῶν διά τάς ἐμψύχους εἰκόνας Αὐτοῦ. Πρός τοῦτο, διαρκῶς ἐπικαλούμεθα τάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί τάς Πατρικάς εὐλογίας τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, μνημονεύοντες τοῦ ἁγίου ὀνόματος Αὐτῆς, καλῶς ἐπιστάμενοι ὅτι ἡ ἀδιάκοπος Οἰκουμενική Αὐτῆς πορεία πρός δόξαν Θεοῦ, ἀποτελεῖ δι’ ἡμᾶς διδαχήν καί ἔμπνευσιν διά μίαν ἄνευ ὅρων θυσιαστικήν διακονίαν ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, εἰς Ἥν τά πάντα ὀφείλομεν.

   Παναγιώτατε, κατά τήν λαμπράν καί τετιμημένην Πατριαρχίαν τῆς Ὑμετέρας Κορυφῆς, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἀνήλθετε εἰς τόν Πάνσεπτον καί Πρωτεύθυνον Οἰκουμενικόν Θρόνον, ἕως τῆς σήμερον, ἠξιώθητε παρά τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ μεγάλων καί ὑψηλῶν εὐλογιῶν, πρωτουργοῦντες εἰς μοναδικά γεγονότα, ἱστορικά ὁρόσημα πλέον. Δόξα τῷ Θεῷ ὑπέρ πάντων τούτων καί ὑπέρ ὧν ἡ Χάρις τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ ἐπιφυλάσσει διά τό μέλλον ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ταπεινῶς εὐχόμεθα καλήν συνέχειαν, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος εἰς τήν φωτεινήν καί λαμπράν διακονίαν τοῦ μυστηρίου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ὑπό τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, προσεπιδηλοῦντες ὅτι ἐσμέν συνέκδημοι Αὐτῆς.

   Εἴησαν τά ἔτη Ὑμῶν, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, πολλά καί Θεοτίμητα!».