ΜΕ­ΓΑ­ΛΥ­ΝΑ­ΡΙ­Α

Εἰς τοὺς ἐν τῇ Ἱ­ε­ρᾷ Μο­νῇ Ἀρ­κα­δί­ου πε­σόν­τας

Ποί­η­μα Ἀρ­χι­μαν­δρί­του Δα­νι­ὴλ Κου­φά­κη

Ἡ­γου­μέ­νου τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Πρέ­βε­λη (1864-1868)

Μέλος Ἀντωνίου Μιχελουδάκη

Προ­σό­μοι­α. Τὴν Τι­μι­ω­τέ­ραν.

Ἦ­χος α΄.

Χί­λι­α ὀ­κτα­κό­σι­α ἑ­ξήν­τα ἕξ, ὀ­κτὼ Νο­εμ­βρί­ου μά­χη γέ­γο­νε τρο­με­ρά, ἐν Μο­νῇ Ἀρ­κα­δί­ου, Γα­βρι­ὴλ ἀρ­χη­γοῦν­τος, τοῦ ταύ­της Ἡ­γου­μέ­νου, καὶ Μου­στα­φᾶ Ἀλ­βα­νοῦ.

Χαί­ροις Κα­θη­γού­με­νε Γα­βρι­ήλ, ὁ μὴ ὑ­πα­κού­σας συμ­βου­λαῖς ταῖς τοῦ Μου­στα­φᾶ, μη­δὲ δει­λι­ά­σας, ταῖς ἀ­πει­λαῖς ἐ­κεί­νου, ἀλ­λὰ ἀν­δρεί­ως τοῦ­τον κα­τε­πο­λέ­μη­σας.

Ἦ­χος πλ. β΄.

Εἴ­δο­μεν τὸ φῶς τὸ ἀ­λη­θι­νόν, ψάλ­λον­τες πα­τέ­ρες λει­τουρ­γοῦν­τες ἐν τῷ να­ῷ, ἤ­κου­σαν τοὺς κρό­τους ἐ­χθρι­κῶν πυ­ρο­βό­λων, καὶ κατ᾿ αὐ­τῶν δρα­μόν­τες σφαί­ρας ἀν­τέῤ­ῥι­πτον.

Χαί­ρε­τε πα­τέ­ρες οἱ εἰς Χρι­στόν, ἐν­τε­θαρ­ρη­κό­τες ἐ­σπα­ρά­ξα­τε τοὺς ἐ­χθρούς, καὶ στί­φη τυ­ράν­νων ἠ­ραι­ώ­σα­τε ὄν­τως, μα­χό­με­νοι γεν­ναί­ως ὑ­πὲρ Πα­τρί­δος ἡ­μῶν.

Ἦ­χος δ΄.

Χαί­ρε­τε πα­τέ­ρες ὧν ἐν τῇ γῇ, ἔρ­ρι­πται τό σῶ­μα ὑ­πέρ Πί­στε­ως καί τι­μῆς, τὸ δὲ πνεῦ­μα πά­λιν εἰς οὐ­ρα­νοὺς ἀ­νέ­πτη, ἔν­θα χο­ρὸς ὁ­σί­ων συ­νε­πα­γάλ­λε­ται.

Χαί­ρε­τε γεν­ναῖ­οι ὁ­πλαρ­χη­γοί, καὶ πάν­τες ὁ­πλῖ­ται οἱ κλει­σθέν­τες ἐν τῇ Μο­νῇ, ἐν ᾗ τρι­η­μέ­ρως στεῤ­ῥῶς ἀ­γω­νι­σθέν­τες, ἐ­σφά­γη­τε ὡς ἄρ­νες ὑ­πὸ βαρ­βά­ρων χει­ρῶν.

Ἦ­χος πλ. δ΄.

Δεῦ­τε καὶ θε­ά­σα­σθε τρο­με­ρόν, θέ­α­μα πῶς τεῖ­χος πρὸ αἰ­ώ­νων ἀ­νι­δρυ­θέν, πυ­ρὸς πυ­ρί­τι­δι ὑ­πό τι­νος τε­θέν­τος, κα­πνῷ, σει­σμῷ καὶ κρό­τῳ ἐν γῇ κα­τέ­πε­σεν.

Ἦ­χος β΄.

Ἴ­δω­μεν τὸ τεῖ­χος κα­τα­πε­σόν, καὶ κα­τα­συν­τρῖ­βον καὶ κα­λύ­πτον ἐν ᾅ­δου γῇ, τοὺς πέ­ριξ τυ­ράν­νους τὴν εἴ­σο­δον ἀ­νοῖ­γον, μεθ᾿ ἥν λε­η­λα­τεῖ­ται ὁ­σί­ων σκή­νω­μα.

Ἴ­δω­μεν ἐν λύ­πῃ καὶ στε­ναγ­μῷ, πῶς τὰ αἱ­μο­βό­ρα ξί­φη ὥρ­μη­σαν σω­ρη­δόν, ἐν σκη­νῇ ἁ­γί­ᾳ τοῦ θεί­ου Κων­σταν­τί­νου, καὶ πάν­τας τοὺς ἐν ταύ­τῃ κα­τε­κρε­ούρ­γη­σαν.

Ἴ­δω­μεν μη­τέ­ρας σὺν νε­ο­γνοῖς, τέ­κνοις ἐγ­κλει­σθεί­σας ἵ­να φύ­γω­σιν τὴν σφα­γήν, πῶς ἐκ τῆς κοι­λί­ας αὐ­τῶν ἐκ­σχι­ζο­μέ­νης, βαρ­βα­ρι­κῇ ῥομ­φαί­ᾳ βρέ­φη ἐκ­πί­πτου­σιν.

Ἴ­δω­μεν τοὺς ξέ­νους ἐ­θε­λον­τάς, του­φε­κι­ζο­μέ­νους πῶς γεν­ναί­ως ἱ­στά­με­νοι, ἔ­λε­γον τυ­ράν­νοις ἡ­μᾶς μὲν θα­να­τοῖ­τε, ἀλλ᾿ ἡ Πα­τρὶς εἰς τέ­λος θά ἀ­φα­νί­σῃ ὑ­μᾶς.

Ἦ­χος πλ. α΄.

Μὴ λυ­πεῖ­σαι ὅ­λως, ὦ Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ Ἀρ­κα­δί­ου, δι­ὰ σοῦ τὴν κα­τα­στρο­φήν, πλου­σί­α γὰρ οὖ­σα ἐκ τῶν εἰ­σο­δη­μά­των, θὰ ἐ­πι­δι­ορ­θώ­σῃς τὸ σὸν χα­λά­ρω­μα.

Χαί­ροις Ἡ­ρω­ΐς καὶ τερ­πνὴ Μο­νή, ἡ τοῦ Ἀρ­κα­δί­ου γνοῦ­σα γὰρ σὸν πυρ­πο­λι­σμόν, ἔ­σπευ­σας με­θέ­ξει τῶν Θεί­ων Μυ­στη­ρί­ων, τοῦ θεί­ου ἀῤ­ῥα­βῶ­νος τῆς Βα­σι­λεί­ας Χρι­στοῦ.

Ἔ­χο­μέν σε καύ­χη­μα Ἱ­ε­ρόν, Μο­νὴ Ἀρ­κα­δί­ου, σὺ γὰρ εἶ ὁ τὸν κρό­τον δούς, εἰς τὸν ἔ­ξω κό­σμον ὑ­πὲρ ἐ­λευ­θε­ρί­ας, τῆς Κρή­της τῆς ἀ­θλί­ας καὶ τῶν Ἡ­ρώ­ων αὐ­τῆς.

Εἴ­πω­μεν ἐκ βά­θους ψυ­χῆς ἡ­μῶν, Θε­ὲ τῶν πνευ­μά­των, τοῦ ἐ­λέ­ους καὶ οἰ­κτιρ­μῶν, κα­τά­τα­ξον πάν­τας ἐν σκη­ναῖς τῶν δι­καί­ων, τοὺς ἐν τῷ Ἀρ­κα­δί­ῳ στεῤ­ῥῶς ἀ­θλή­σαν­τας.