Οι νέοι της Κρήτης συγχρονίστηκαν με το κάλεσμα του συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ και προσευχήθηκαν εντός του αύλειου χώρου της Μονής Αρκαδίου , για πρώτη φορά στην ιστορία του. Μία μοναδική μυσταγωγία που μετέφερε τους παρευρισκόμενους σε ένωση με τους επουράνιους αγγέλους ήρωες του Αρκαδιού.
Με Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, μέσα στην μοναστική ησυχία, ξεκίνησε η εκδήλωση σημαίνοντας την καμπάνα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου ο μοναχός Παρθένιος , συμβολική κίνηση (Αρκάδι= Τσανλί Μοναστιρ) σήμαινε ζωντανό μοναστήρι και δικαιούχος κώδωνας καμπάνας , που επιτρέπετο επι τουρκοκρατίας μονον στην Ιερά Μονή σε όλη τη Κρήτη.
Το μεγαλείο άρχισε με το επιβλητικό ντοκιμαντέρ ξεδιπλώνοντας εν συντομία το ιστορικό κομμάτι της φρικτή θυσίας στη Μονής, επιμελημένο εξαιρετικά από τον Ρεθύμνιο σκηνοθέτη Ιωάννη Μαράκη , ο οποίος ανιδιοτελώς υπερέβαλλε εαυτόν για να αποδώσει με τη δέουσα τιμή το εν λόγω αποτέλεσμα. Με ωραία αντρίκια κρητικιά φωνή ο κος Μαράκης ανέφερε «Εν Αρκαδίω, μονή υπό την Ίδην κτισθείση(παρά του Ηρακλείου), εκκαίδεκα χιλιάδες Τούρκων επιτίθενται κατά 197 ανδρών και 343 γυναικών και παιδίνω.Οι Τούρκοι έχουσιν 26 πυροβόλα και δύο βομβιδοβόλα. Οι Ελληνες 240 τουφέκια. Η μάχη διαρκεί δύο νυχθήμερα.Το μοναστήριον τρυπείται υπό 1200 μεγάλων σφαιρών. Κρημνίζεται εις τοίχος.Εισορμόσιν οι Τούρκοι. Εξακολουθούσιν οι Ελληνες μαχόμενοι.150 τουφέκια είναι άχρηστα εξ ώρας εισέτι αγωνίζονται εν τοις κελλίοις και επί των κλιμάκων και δισχίλιοι νεκροί κείνται εν τη αυλή.Τελευταίον καταβάλεται βιαίως η τελευταία αντίστασις.Ανάριθμοι ως μύρμηκες πληρούσιν την μονήν οι Τούρκοι. Μία μόνη εναπελείφθη πεφραγμένη αίθουσα, όπου υπάρχει η πυριτιδαποθήκη... Μία φοβερά επέμβασις,η έκρηξις, βοηθεί τους ητημένους, η αγωνία μετατρέπεται εις θρίαμβον, η δε ηρωική μονή, η δίκην φρουρίου αγωνισαμένη, αποθνήσκει ως ηφαίστιον. Κείμενο : Βίκτωρ Ουγκό.
Αίφνις από την θύρα της εκκλησίας προβάλει η λιγερόκορμη Ρεθύμνια ηθοποιός Δανάη Καλαχώρα Φιλιώτου ως ιέρεια (η οποία βραβεύτηκε εφέτος ως η καλύτερη ηθοποιός με το βραβείο Κατίνας Παξινού ) φορώντας μαύρο λιτό φόρεμα ,ωσαν τσι παλιές Κρητικιές, κρατώντας ένα πιάτο με στάρι και κερί αναμμένο, υπο τους ήχους μοναστικού ταλάντου ψελλίζοντας «Τη φωτεράδα του κεριού. Τη μυρωδία του λιβανιου. Τη νοστιμάδα του ψωμιού νάχετε, μάνα μου κύρη μου άντρα μου» ερμηνεύοντας ένα εκπληκτικό θεατρικό δρώμενο, από αποσπάσματα κειμένων του Παντελή Πρεβελάκη (Ηφαίστειο , Παντερμη Κρήτη κα). Ο εύστροφος και πρωτότυπος τρόπος εναλλαγής ήχου εικόνος σε συνδυασμό με το θεατρικό δρώμενο που επέλεξε ο σκηνοθέτης Γ. Μαρακης αλλά και , οι χρωματικές εναλλαγές πάνω στον τοίχο της επιβλητικής εκκλησίας (ήχος και φως)κράτησε το κοινό άφωνο. Σεμνή, αγέρωχη, τραχιά άλλοτε γλυκιά όπου και όσο έπρεπε , με καθαρό και λαμπερό πρόσωπο μας οδήγησε αβίαστα η ερμηνεία της ηθοποιού Δανάης Καλαχώρα Φιλιώτου, σε στιγμές εκείνης της φρικτής θυσίας. Ώσπου την κορυφαία στιγμή λύνει τα πλούσια μαλλιά της και πιάνει το μοιρολόι με ένα σκοπό ριζίτικο που ανατρίχιασε το κοινό ξεσπώντας σε πολλαπλά χειροκροτήματα.
«Κόρη λυγερή, ξανθή και μαυρομάτα
Ανεπλέκεντο εις αντριωμένου μνήμα
τα μαλλάκια τζη τον τάφον εσκεπάζαν
τα ματάκια τζη στη γη πηλόν εκάναν
τα χεράκια τζη τον Κύριο εδοξάζαν.»
Πέρασαν δευτερόλεπτα για να συνέρθει το κοινό από την εκπληκτική ερμηνεία της ηθοποιού και το συγκινητικό αποτέλεσμα της ταινίας μικρού μήκους υπο την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Γιάννη Μαρακη.
Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος ως εκπρόσωπος της ΑΘΠ του Οικουμενικού ημων Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄ αλλά και ως πρόεδρος της επαρχιακής Ιερας Συνόδου της Κρήτης απηύθυνε χαιρετισμό με τρόπο σοφό και παραινετικό. Εν συνεχεία ο Σεβ. Μητρ. Ρεθύμνου & Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος απηύθυνε φλογερό χαιρετισμό, ευχαρίστησε δε ιδιαιτέρως το σύλλογο των αποδήμων Ρεθυμνίων της Αττικής αλλά και τον πρόεδρο κο Γ. Βλατακη λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η αποψινη εκδήλωση αποτελεί αναβαθμό με κατάληξη την 8η Νοεμβρίου παρουσία του Εξοχ. Προέδρου της Δημοκρατίας. Συγκλονιστικός επίσης και ο λόγος του προέδρου κου Γεωργίου Βλατακη Δικηγόρου – Θεολόγου , ο οποίος πολλές φορές φορτίστηκε συναισθηματικά αποδίδοντας όπως έπρεπε την σημασία της εκδήλωσης.
Η σκυτάλη δόθηκε στην συμφωνική ορχήστρα Νέων Κρήτης αλλά και στην παιδική και νεανική χορωδία του Δήμου Ηρακλείου ,που εξέπληξε για την πειθαρχία και την άψογη εμφάνιση. Συνολικά εκατόν πέντε παιδιά ερμήνευσαν άρτια κομμάτια κλασσικής μουσικής υμνώντας τους ήρωες με τον καλύτερο τρόπο. Για αυτό εργάστηκαν και συμμετείχαν πολλά γνωστά ονόματα όπως : Δημήτρης Χανδράκης (μουσική διδασκαλία),Γιάννης Ιδομενέως (διευθυνση χορωδιας) Παναγιώτης Δράκος, Βασίλης Πριόβολος, Ιωάννης Πολυχρονάκης, Ευάγγελος Σκούρας, Στέλλα Νικολαϊδη ,Νικος Πλατύρραχος, Γεώργιος Γιαννακάκης,κ.α.
Την συμφωνική ορχήστρα νεων Κρήτης διεύθυνε ο διεθνούς φήμης μαέστρος κος Μίλτος Λογιάδης , καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Ερμήνευσαν την νύχτα στο φαλακρό βουνό (Modest Mussorgsky), χορός από τον Ορφέα & Ευρυδίκη (Christoph Willibald Gluck), Αντηχήσεις ii_: Ρίμα Χ του Γεωργίου ΓιαννακακηΣε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση και στο πιάνο ο κ. Νίκος Κοκκίνης, Κρητικός (Ν. Σκαλκώτα ) , Το δάκρυ του Ψηλορείτη (ν. Πλατύρραχου σε στίχους Γ. Πλατύρραχου)τραγούδι Γ.Ιδομενέως,πιάνο Ν. Πλατύρραχος,κιθάρα Ολια Σκανδαλάκη, λαούτο Μ. Γιατράκης , από τον Καπετάν Μιχάλη των Μανου Χατζηδακη & Νίκου Καζαντζάκη την όμορφη που’ναι η Κρήτη, β)βαριά απόψε η νύχτα στο μεγάλο κάστρο, γ)που είναι ο Θεός , τραγούδι Γ.Ιδομενέως τσεμπαλο ,πιανο Ν. Πλατύρραχος.
Σύσσωμο το κοινό σηκώθηκε όρθιο και τραγούδησε το ριζίτικο «Πότε θα κάμει ξαστεριά». Ενώ κατά την διάρκεια αγόρια και κοπέλες ενδεδυμένες την κρητική φορεσιά κρατούσαν την σημαία του Αρκαδίου που πιστό αντίγραφο ύφαναν στον αργαλειό οι μοναχές της Αγ. Ειρήνης ραίνοντας την πάνω από τα κελιά της Μονής με δάφνες.
Το φινάλε έγινε με μια συμβολική και πατριωτική κίνηση δηλ. κάθε ένας θεατής κατέθεσε στο οστεοφυλάκιο των ηρώων ένα στεφανάκι ελιάς το οποίο έφερε πάνω γραμμένο το όνομα κάθε ήρωα , που τα μέλη του ΔΣ κατασκεύασαν .
Ήταν μια προσευχή , ένα ψιχάλι αντίδωρου προς τους ήρωες της φρικτής θυσίας που καθηκόντως και οφειλετικώς ο σύλλογος των αποδήμων Ρεθυμνίων της Αττικής διοργάνωσε αφήνοντας άναυδο και τον πιο απαιτητικό θεατή. Άλλοι την χαρακτήρισαν υπερπαραγωγή, άλλοι συγκλονιστική, άλλοι μοναδική και ανεπανάληπτη. Για το σύλλογο ήταν μυσταγωγική , θεϊκή.
Με την βοήθεια του Θεού και επιτρέποντος του καλού καιρού ήταν μια λαμπρή βραδιά . Ο χώρος μοναδικός ,η ατμόσφαιρα επιβλητική, ο τόπος ιερός, το τοπίο σε συνδυασμό με τις δάδες που στόλιζαν την είσοδο αλλά και το κάστρο γύρωθεν , νόμιζες ότι ήταν κάτι ονειρεμένο. Το κοινό αισθάνθηκε αυτήν την ιερότητα του χώρου και της στιγμής και διατήρησε καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης την ιερή σιωπή.
Η εκδήλωση τελούσε υπο την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο εκπροσωπήθηκε με Σεπτή εντολή της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου απο το πρόεδρο της επαρχιακής Ιεράς Συνόδου της Κρήτης Σεβασμιωτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο. Μεταξύ άλλων την εκδήλωση παρακολούθησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνίας κος Δαμασκηνός,ο Σεβ. Μητρ. Ρεθυμνης & Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος , ο Αιδε. Π. Ευαγγ. Κοπανακης Αρχιερ. Μητρ.Λαμπης,η Ευρωβουλευτής κα Μαρία Σπυράκη, ο Δήμαρχος Ηρακλείου κ. Β. Λαμπρινός, ο Δήμαρχος Ρεθύμνου Γ. Μαρινάκης, ο Δήμαρχος Χανίων κ. Α. Βαμβουκας, ο δήμαρχος Αγ. Βασιλείου. Γ. Ταταράκης , ο Δήμαρχος Γόρτυνος ,ο αντιπρύτανης του Παν. Κρήτης κος Σπανουδάκης, ο ομοτ. Καθηγ. Παν. Αθ. Γ. Γαλίτης ,η καθηγ. Παν. Κρήτης Μαριάννα Καλαιτζιδακη, η δικαστής του Συμβουλίου Επικρατείας κα Αγάπη Χαλκιαδακη, οι καθηγούμενοι των Ι. Μονών Βωσάκου, Τιμίου Προδρόμου Μπαλί, Χαλέπας, μοναχές της Ι.Μ. Σωτήρος Κουμπέ, η διευθ. της αρχαιολογικής υπηρεσίαςκα Α. Τζιγκουνάκη, εκπρόσωποι του ΓΕΕΘΑ,ΓΕΝ,ο Αντιπυραρχος κ. Ακουμιανακης,ο τ. Δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Δ. Αρχοντακης, ο φαρμακοβιομηχανος Διονύσης Φιλιώτης ,η Μαρία Μαραγκού διευθ. μουσείου συγχρονης τεχνης Κρητης,ο μουσικόσυνθέτης Μπάμπης Πραματευτακης, ο Λευτέρης Δρανδακης Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών, η κα Φεφη Βαλαρη του Λυκείου Ελληνίδων Ρεθύμνου, ο κ. Γιωργος Πολιουδακης πρόεδρος βιομηχανικού επιμελητηρίου, ο βετεράνος μουσικός Νικος Γκίνος,εκπρόσωπος ΑΝΕΛ κος Γ. Μακαρωνας, ο πρόεδρος της ΔΗΚΕΗ Γιωργος Τσαγκαρακης και πληθος κόσμου.
Αιωνία η μνήμη των νεκρών μας.
Δόξα στα πολεμικά έργα τους που μας χάρισαν το ύψιστο δώρο της Λευτεριάς
Από τον Σύλλογο Ρεθυμνίων Αττικής «ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ»
Παρατίθεται κριτική για την εκδήλωση του Καθηγητού Θεολόγου και Συγγραφέως κ. Κωστή Ηλ. Παπαδάκη, η οποία δημοσιεύθηκε στον τύπο και στο ιστολόγιό του www.ret-anadromes.blogspot.com.
Με μιαν εξαιρετική συναυλία κι ένα θαυμάσιο θεατρικό δρώμενο, που δόθηκαν από τον ιστορικό «Σύλλογο Ρεθυμνίων Αττικής “Tο Αρκάδι”» και υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016, στον αύλειο χώρο της Ι. Μ. Αρκαδίου, εμπλουτίστηκε εντυπωσιακά το όλο Πρόγραμμα των Εκδηλώσεων τoυ νομού μας για τον εορτασμό της Επετείου των 150 χρόνων από το Ολοκαύτωμα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου.
Η παρουσιαζόμενη εκδήλωση- και δεν μπορώ να μην ξεκινήσω από εδώ- είχε, πραγματικά, και αυτό χάρη στην πρόνοια και την εξαιρετική έμπνευση των οργανωτών της, τη σπάνια τύχη και ευλογία να πραγματοποιηθεί σε έναν τόπο μοναδικό από πλευράς σταθερού σκηνικού χώρου, στον περίβολο, δηλαδή, ναι στον περίβολο της Ι. Μ. Αρκαδίου, πράγμα που το πέτυχε με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευγενίου και την άδεια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Σ’ έναν σπάνιο σκηνικό χώρο, όπου από το χώμα της αυλής το νιώθεις ακόμα να αχνίζει ζεστό το πάνσεπτο αίμα των ηρώων της Αρκαδικής Εθελοθυσίας, ενώ, παράλληλα, μέγα δέος προκαλούσε στους θεατές, σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, το φωτισμένο σκηνικό του απείρου κάλλους ναού, του καθολικού της Ιεράς Μονής Αρκαδίου, με τις ποικίλες, διαχρονικά, επιρροές στην αρχιτεκτονική.
Οι χαιρετισμοί, στην αρχή, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, εκπροσώπου της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και μάλιστα ο βαρυσήμαντος και με εξαιρετικό προβληματισμό χαιρετιστήριος λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευγενίου, αλλά, στη συνέχεια, και αυτός του εκλεκτού φίλου κ. Γιώργου Βλατάκη, Προέδρου των Ρεθυμνίων Αττικής, λαμπρώς νοηματοδότησαν το γεγονός και άνοιξαν, θεωρώ, τον δρόμο προς τη μουσική και το θεατρικό δρώμενο που ακολούθησαν με ένα πρόγραμμα μεγαλοπρεπές, εξαιρετικά σοβαρό και άκρως δοξαστικό του γεγονότος και των ηρώων που ανελάμβαναν λαμπρώς να εξυμνήσουν.
Όλα αυτά τα μουσικά σχήματα κάτω από τη στιβαρή και γενναιόδωρη καθοδήγηση του Διευθυντή τής Ορχήστρας κ. Μ. Λογιάδη φανέρωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ενώ και στο Δρώμενο- στην αρχή, κιόλας, της εκδήλωσης, από την ηθοποιό Δανάη Καλαχώρα –Φιλιώτου, σχετικό με το ιστορικό της Αρκαδικής Εθελοθυσίας και Αυτοπύρωσης, η εμπνευσμένη επεξεργασία της σκηνοθετικής γραφής από τον σκηνοθέτη κ. Γιάννη Μαράκη, η προσεκτική ανασύνταξη της ερμηνεύτριας ηθοποιού σε όλη την έκταση του ιερού σκηνικού χώρου και, κυρίως, οι ελεύθερες και συντονισμένες κινήσεις της μέσα σ’ αυτόν συνετέλεσαν σε μιαν εξαιρετική απόδοση και ερμηνεία του Αρκαδικού Δράματος.
Η «Συμφωνική Ορχήστρα Νέων», στη συνέχεια, και η «Νεανική Χορωδία» του Δήμου Ηρακλείου, υπό τη διεύθυνση του καταξιωμένου μαέστρου κ. Μίλτου Λογιάδηφάνηκαν, τη βραδιά εκείνη, σαν να βρέθηκαν σε μιαν από τις κορυφαίες και ωραιότερες στιγμές της συνεργασίας τους, όπου η απόλυτη σύμπνοιά τους σε κάθε λεπτομέρεια της παρτιτούρας αλλά και η αποτελεσματική άνεσή τους στις μεμονομένες συνεισφορές έδωσε, ομολογουμένως, τα λαμπρότερα ερμηνευτικά και μελωδικά αποτελέσματα. Οι αναγνώσεις τους ήταν πάντοτε επαρκείς και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.
Πρώτο έργο που παρουσιάστηκε ήταν αυτό του ModestMussorgsky (1839- 1881), «Νύχτα στο φαλακρό βουνό», ένα θαυμάσιο συμφωνικό ποίημα, από τα δημοφιλέστερα της ρωσικής λόγιας μουσικής παράδοσης, εμπνευσμένο από ένα διήγημα του συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ και βασισμένο σ' έναν όμορφο ρωσικό θρύλο, ντυμένο με ένα θαυμάσιο μουσικό θέμα, γεμάτο δύναμη, λυρισμό δραματικότητα και μυστήριο, που, προεκτεινόμενα, εξέφραζαν απόλυτα και ερμήνευαν με τον απαιτούμενο δυναμισμό και το εορταζόμενο Αρκαδικό δράμα.
Ακολούθησε του ChristophGluck τo «Χορός από τον Ορφέα και την Ευρυδίκη», δραματικό έργο με τον θαυμάσιο "Χορό των Ερινύων" και το "Χορό των μακαρίων πνευμάτων" για φλάουτο και έγχορδα, μια μελωδία ουράνια, θεία, αληθινά αιθέρια, μυσταγωγική, που, περνώντας μέσα από το φωτιζόμενο καθολικό της Μονής, έμοιαζε να αιωρείται ψηλά, παρακολουθώντας το ηδύφωνο φλάουτο σε νοερό χορό με τις στοχαστικές δοξαριές των τοξοτών.
Το επόμενο έργο, έργο για Ορχήστρα, με τον τίτλο «Αντηχήσεις» και θέμα του το Αρκάδι, του γνωστού Ρεθεμνιώτη μουσικοσυνθέτη Γιώργου Κυριακάκη- που δόθηκε, τη βραδιά εκείνη, σε 1η εκτέλεση- με πλούσιες στο ιστορικό γεγονός αναφορές και απηχήσεις, πέτυχε μέσα από μιαν άκρως εντυπωσιακή κι εμπεριστατωμένη «φανφάρα» όλων των πνευστών οργάνων της Ορχήστρας να αναπαραστήσει και αναμετρηθεί με το μέγα γεγονός της Αυτοπύρωσης των Ηρώων του Αρκαδιού.
Το πρόγραμμα, το ίδιο επιτυχώς, συνεχίστηκε με τον «Κρητικό», από τους 36 Ελληνικούς χορούς του Νίκου Σκαλκώτα και σε τραγούδι του Γιάννη Ιδομενέως, στο οποίο το φιλόμουσο κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει το υπέροχο ηχόχρωμα της φωνής, αλλά και το εξαιρετικά προσεγμένο και έντονα μεγαλόπρεπο λυρικό άσμα. Το γλυκό χρώμα της γενναιόδωρης φωνής του, η αποφασιστικότητα και η δύναμη του τραγουδιού, θεωρώ ότι αποζημίωσαν, και με το παραπάνω, και τις υψηλότερες απαιτήσεις του μουσικόφιλου κοινού.
Παρόμοια και με τραγούδι, και πάλι, του Γιάννη Ιδομενέως ερμηνεύτηκαν και τα κομμάτια α) Όμορφη που ’ναι η Κρήτη, β) Βαριά απόψε η νύχτα στο Μεγάλο Κάστρο και γ) Πού είναι ο Θεός, από τον Καπετάν Μιχάλη των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Καζαντζάκη, ενώ, ακροτελεύτιο, ακολούθησε και το ριζίτικο τραγούδι «Πότε θα κάμει Ξαστεριά».
Την όμορφη αυτήν εκδήλωση συνόδευε ένα εξαιρετικά καλαίσθητο φυλλάδιο- αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την Αρκαδική Εθελοθυσία (1866- 2016), αλλά και στην παραπάνω καταγραφείσα επετειακή συναυλία και το θεατρικό δρώμενο, με τα οποία πρώτος ο ιστορικός «Σύλλογος Ρεθυμνίων Αττικής “Το Αρκάδι”», ουσιαστικά, άνοιξε τις εορταστικές εκδηλώσεις στην πόλη μας. Στο εν λόγω φυλλάδιο, ειδικότερα, εμπεριέχονται Προλόγισμα- Χαιρετισμός του ακάματου Προέδρου του Συλλόγου, εκλεκτού φίλου κ. Γεωργίου Βλατάκη («ένα ψυχάλι αντίδωρο για τους μάρτυρες της φρικτής θυσίας»), Πρόγραμμα, Χρονολόγιο της Επανάστασης του 1866- 69 και ένα κατατοπιστικό Ιστορικό του «Συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής “το Αρκάδι”».
Στην όλη διοργάνωση της μεγαλειώδους εκδήλωσης από τον Σύλλογο Ρειθυμνίων Αττικής διέλαμψε, γενικά, ο απεριόριστος σεβασμός προς το ρεθυμνιώτικο κοινό και η απόλυτη προσοχή στη λεπτομέρεια [το χτύπημα, για παράδειγμα, εν αρχή, της καμπάνας του καθολικού (Τσανλί Μοναστίρ), τα 400 στεφανάκια από κλωνάρια ελιάς για τους προσκεκλημένους να κατατεθούν στο Οστεοφυλάκιο των Ηρώων του Αρκαδιού, οι γιγαντοοθόνες μέσα και έξω από τον σκηνικό χώρο, η γλυκιά οσμή του θυμιάματος κ.λπ].
Δεν μας μένει παρά να σφίξουμε θερμά το χέρι και να συγχαρούμε, έναν προς έναν, όλους τους προαναφερθέντες συντελεστές της θαυμάσιας αυτής μουσικής και θεατρικής εκδήλωσης για τη σαφή, άκρως ευσυνείδητη και καταξιωμένη ερμηνεία τους τόσο στη σοβαρή και στοχαστική μουσική όσο και στο ποιοτικό θεατρικό δρώμενο. Ανήκει σε όλους, γι’ αυτό, ένα μεγάλο και ακριβό «Μπράβο»!
Κωστής Ηλ. Παπαδάκης