ΤΟΛΜΗΣΑΝ!

Τότε… κάποιοι σήκωσαν το ανάστημά τους ! Ναι, δε συμβιβάστηκαν και τόλμησαν !

Τόλμησαν ! πέραν από τ’ ανθρώπινα…. κι αψήφησαν και  προστάγματα και φοβέρες…

Έτσι έπρεπε  ! κι οδήγησαν της καρδιάς τη λαχτάρα για λευτεριά. Υπέροχο !

Ναι, το μπλε τ’ ουρανού και το φως μπόλιασαν την ψυχή τους

κι ο φόβος και οι αμφιβολίες, όλα τα γήινα στο περιθώριο…

και τόλμησαν! Τόλμησαν   το «ΟΧΙ» ,αυτά τα τρία  γενναία γράμματα της ελευθερίας.

Τόλμησαν ! και ουρανός και γη και θάλασσα απόρησαν σε τούτο το θαύμα.

Τόλμησαν ! ναι, τόλμησαν ! τότε… Κρήτη και Κρήτες και στολίστηκαν με κρίνα και λουλούδια της λευτεριάς και χόρεψαν !

Τόλμησαν ! και βούτηξαν το χρωστήρα στην καρδιά τους  και ζωγράφισαν  το Αρκάδι, με ιδρώτα και αίμα, με λέξεις και προσευχές ,με πίστη.

Η Κρήτη δεν υποτάσσεται… δε σκύβει το κεφάλι… δε φοβάται… δε λιποταχτεί…

Κομμάτι της όμορφης ανθρωπότητας και του κόσμου είναι τούτο το Θείο βλάστημα…

Η άνοιξη και το φως της ελευθερίας  για τις μετέπειτα γενιές ! για να δείχνεται στην ανθρωπότητα η ομορφιά του καλού και η αξία του.

Ναι, στη ζωή δεν επιτρέπεται να κακοποιείται το σώμα και το πνεύμα και η ψυχή. Ουαί !

Ουαί !Αυτό που γίνεται σήμερα, το χρήμα και η εξουσία να υποτάσσουν θελήσεις λαών κι  αξίες κι αξιοπρέπειες. Ανήκουστο !

Να βεβηλώνονται Θερμοπύλες  και Μαραθώνες και Σαλαμίνες  και να προδίνονται θυσίες τόσων χρόνων.

Ναι, άβουλοι κι άτολμοι της εξουσίας να επιλέγουν την υποταγή… να δίνουν ανιστόρητα «γην και ύδωρ».

Να πράττουν το ανόσιο …το ανιστόρητο… το απίστευτο...το φοβερό… κι αλίμονο !

Ο  Λεωνίδας  και οι τριακόσιοι απουσίαζαν… δεν ήταν εκεί… ποτέ δεν ακούστηκε το «Μολών Λαβέ» .

Ναι, τότε τόλμησαν να αντιταχτούν… να προχωρήσουν κόντρα στο ρέμα… να αγνοήσουν την υπεροψία και τη σκληρότητα της « Υψηλής Πύλης».

Και πάλεψαν απέναντι σε δυνάστες και καταπιεστές και εκμεταλλευτές της πανανθρώπινης… της Θεϊκής δωρεάς της ελευθερίας.

Και θυσίασαν τη νιότη τους και τις απλές καθημερινές χαρές, όλα τα όνειρα… τα οράματά και τις προσδοκίες τους, τη ζωή τους.

Σκεφτείτε το ! έκαναν  το αδιανόητο! κι άρχισαν να σμιλεύουν ξανά τη δόξα της ελευθερίας και πέρασαν στην αιωνιότητα !

Κι ο ίδιος ο θάνατος θαύμασε τη θυσία  των παλληκαριών του Αρκαδιού ,αυτό το υπέροχο πέρασμα … και συνυπέγραψε στην αιωνία παρακαταθήκη των γενεών.

Ναι, αυτό το απίστευτο… το  ηρωικό τόλμημά τους, τη θέλησή τους να σπάσουν τα δεσμά της δουλείας… να πορευτούν προς τα ουράνια !

Τόλμησαν τότε… κι άνοιξαν δρόμους… κι έκαναν το λόγο πράξη και αθανασία και αιωνιότητα.

Τόλμησαν τότε… κι άφησαν την υπογραφή τους αιώνια παρακαταθήκη για σήμερα, για μας, για τους νέους, για τους ηγέτες.

Τόλμησαν ! κι η μάνα κατευόδωσε τα παιδιά της για το « ΄Η ταν ή επί τας».

Τόλμησαν ! εκεί στο Αρκάδι, κάτω από το φως του Χριστού, με όπλα την πίστη  και τη φωτιά στην ψυχή τους για λευτεριά !

Τόλμησαν ! Όλοι ! Το βλέπουμε τώρα… κι  η  δάδα… μπροστά στη μπαρουταποθήκη της ιστορίας, για τον ένδοξο επίλογο.

Τόλμησαν ! Ναι, τόλμησαν ! Τότε… κι έδειξαν για το σήμερα… για το τώρα… για το μετά… Ναι, τόλμησαν κι η δάδα της λευτεριάς άνοιξε την πύλη των ουρανών !

Του Γεωργίου Χριστοφόρου Καραβιώτη